Aborsyon: Dapat ba ito o hindi (argumentatibong teksto)

ni Wilfrex A. Talabon

Ang buhay ay sadyang napakahalaga sa mundo. Buhay na hindi kailanman mabibili at mabibigay sa kahit nino man. Kaya, lahat ay may karapatang maging malaya at mamuhay ng payapa. Ang buhay na inihandog sa atin ay maituturing na regalo ng Diyos na karapat-dapat lamang na ipagpasalamat at ingatan sapagkat ang Diyos lamang ang may karapatang bawiin iito.

Ngunit nakakalungkot at nakakatakot isipin na ang buhay na ipinagkaloob at ipinagkatiwala sa atin ay walang awang inaabuso at nilapastangan ng iilan. Isa sa mga isyung kinabibilangan nito na dapat bigyang pansin ay ang isyu ng aborsyon o pagpapalaglag. Ito ay ang sinasadyang pagtanggal ng embryo o fetus sa loob ng matres, na nagsasanhi ng kamatayan nito. Ginagawa natin ang pagpapalaglag dahil sa sobrang populasyon. Maaaring naging bunga rin ito ng kasalanan gaya ng panggagahasa. Isang napakalaking kwestyon ang gumugulo sa ating utak. Kung ikaw ang nasa ganitong posisyon, dapat ba ito o hindi?

Para sa akin, huwag na nating guluhin at kalikutin pa ang ating isipan sapagkat hindi kailanman nagiging tama ang pagpapalaglag.Una,Hindi sapat na rason angpagdami ng populasyon sa aborsiyon sapagkat napakaraming mga alternatibo at paraan upang atin itong makontrol lalo pa’t tayo ay nasa henerasyon ng makabagong teknolohiya na.

Ang aborsyon ay isang krimen sapakat ito ay pagpatay. Ang sinumang nagtatangkang kitlin ang buhay o kumitil ng buhay ay mapaparusahan.

Hindi ito karapat-dapat sa harap ng Diyos. Kahit pa anong sabihin natin, mapait man ang mga ala-alang naranasan o sinadya kahit alam mong hindi pa ito ang takdang panahon para sa pagbubuntis, ang bata ay likha ng Diyos. Ano pa’t ang ating bansa ay isang bansa ay kilala dahil sa pananampalataya at pananalig sa Diyos. Kung ang ating pinoproblema ay ang ating kinabukasan sa pag-aalaga ng bata, o kaya ay wala pa tayo sa tamang edad upang gawin ang napakabigat na tungkulin, hindi iyon kasalanan ng bata. Kung hindi man, huwag mo’ng gawin kung ano iyong sariling kagustuhan, huwag mo’ng pangunahan ang Diyos sa Kaniyang plano sa iyong buhay at maging sa biyayang ipinagkaloob sa iyo. Ito ay gawain lamang  mga taong nagdududa sa kakayahan ng Diyos at sa kaniyang mga plano sa ating buhay.

Ang tanging maaaring maging rason lamang siguro para dito sa akin ay kung ang pinag-uusapan na ay ang kaligtasan ng buhay niyong mag-ina. Ngunit, kapatid muli, pinaaalahanan kita na huwag mo’ng pangunahan ang Panginoon sa napakagandang plano na kaniyang inihanda para sa iyo. Humingi ka muna ng pahintulot at gabay upang hindi ka mapunta sa maling desisyon. Gawin natin ang tama, pahalagahan at ingatan ang buhay.