Kilawing Puso ng Saging (tekstong prosidyural)

ni Aimee Capablanca

Madalas gawin ng kasambahay namin noong bata pa ako, dahin napapaligiran ng sagmadalas ang isda ay pinipirito para tumagal ng ing na saba ang aming bahay sa bukid, kaya masagana ang puso ng saging, at dahil wala pang kuryente noong mga araw na yon, wala ring refrigerator, kaya mga ilang araw, at mula nang matikman ko itong kilawin na puso ng saging lagi na akong nagpapahanda sa kasambahay namin para partner ng prito, talagang busog sarap. :-).

Mga sangkap
1 Puso ng saging
1 kutsarang Luya ( dinikdik) 
 1/2 cup vinegar
1/2 onion
1/2 cup kakang gata
asin

Paraan ng pagluto:
1. Linisin ang puso ng saging sa pamamagitan ng pag alis ng matigas na bahagi nito, hiwain at pakuluan hanggang sa lumambot.

2.Kapag malambot na alisin sa tubig at hiwain ng maliliit. Pagkatapos mahiwa ay pigain hanggang maalis ang katas at isama sa iba pang mga sangkap at timplahan ng asin, paghaluing mabuti saka ihain.

Menor de Edad, dapat nga bang Ikulong? (Tekstong Argumentatibo)

ni Erica Dianne Pescones

Tulad nga ng sinabi ni outgoing Department of Social Welfare and Development (DSWD) Sec. Dinky Soliman, ako rin ay tutol sa panukalang ibaba ang edad ng kabataang maaaring makulong.

base sa pag-aaral ng mga dalubhasa ay hindi pa masyadong nauunawaan ng mga batang may edad na 12-anyos pababa ang tama at mali.

Mariin ko'ng sasabihin na sa pag-aaral ng US at Mexico, hindi solusyon ang pagpapakulong sa menor-de-edad dahil malaki ang epekto nito sa kanilang buhay.

Dagdag pa rito, posibleng ginagamit lamang ng mga sindikato ang mga kabataan na gumagawa ng krimen gaya ng panghoholdap, pagtutulak ng droga at iba pa.

Kaya hindi talaga dapat na ikulong ang mga batang menor de edad.

Wikang panturo:Filipino o Ingles (tekstong argumentatibo)

ni Aimee Capablanca

Ayon kay Vivencio Jose, ang dapat na gamiting midyum sa pagtuturo ay ang wikang Filipino sapagkat mas madaling matututo ang mga mag-aaral kung ang wikang kanilang nauunawaan ang gagamitin ng guro sa pagtuturo. Sinasabi rin na, wikang Filipino ang Lingua Franca ng ating bansa. Ngunit magmula nang ipatupad ang K-12 Program ng pamahalaan, tila nag-iba ang ihip ng hangin at ginawang Mother Tongue ang midyum na gagamitin sa pagtuturo. Anong nangyari't tila naisasantabi ang wikang Filipino bilang Lingua Franca at midyum sa pagtuturo?

      Wikang Filipino ang Lingua Franca ng ating bansa. Ginagamit na midyum sa pagtuturo sa paaralan upang madaling maintindihan ng mga mag-aral ang mga itinuturo sa kanila ng kanilang mga guro. Ipanakikita lamang nito na, ang pagkatuto ng mga mag-aaral ay nakabase sa midyum na ginagamit ng mga guro sa pagtuturo sapagkat ang mga mag-aaral ay madaling matututo kung ang gagamiting midyum sa pagtuturo ay ang wikang kanilang naiintindihan. Ayon pa sa sanaysay, ang wikang Filipino ay instrumento upang magkaunawaan ang mga tao sa lipunan. Ngunit isa rin daw itong instrumento na ginagamit lamang sa pakikipag-usap ng iba sa kanilang mga katulong upang sila ay magkaintindihan. Tila kay baba ng tingin sa ating wika o di naman kaya'y, epekto lamang ito ng kanyang kinalakihang lipunan dahil sa kanyang estado ng kanyang pamumuhay na kinalakihan. Ngunit kahit saang anggulo tingnan, nagiging mali angpaggamit ng wika dahil sa mga nagiging pananaw nito sa paggamit ng wika
Ang wikang Filipino ay sariling atin kung kaya marapat lamang na atin itong mahalin, gamitin ng tama at pagyamanin. Sapagkat kung ating ilalagay ang ating sarili sa sitwasyon ng isang bansang walang wika, marahil,
tayo na ngayo'y nagkakagulo sapagkat wala ang wika na siyang sandigan ng ating pamumuhay at kaayusan. Walang instrumento na siyang magagamit upang tayo ay magkaunawaan. Samakatuwid, sa halip na isangtabi at maliitin ang wikang Filipino, atin na lamang itong pagyamanin at ipagmalaki sapagkat ang wika ay katulad ng panitikan na lakas na nagpapagalaw sa lipunan at sa mga taong nakapaloob rito. Kung kaya, ang wikang Filipino ay marapat lamang na ipagmalaki, pahalagahan at mahalin.


 tayo na ngayo'y nagkakagulo sapagkat wala ang wika na siyang sandigan ng ating pamumuhay at kaayusan

Paraan sa Pagtatanim ng sitaw (Tekstong prosidyural)

ni Erica Dianne Pescones

Ang sitaw, ay masustansya

lalo na sa protina.Tinatawag din itong "karne ng 

mga Mahirap"

Paraan ng Pagtatanim

Araruhin at suyurin nang 2-3 ulit ang lupang taniman upang ito’y maging

pino at buhaghag. Magtanim ng 2-3 binhi sa lalim na 3 sentimetro sa

bawat tundos na may 60-80 sentimetrong agwat sa bawat tudling na may

isang metrong pagitan. Maglagay ng tulos sa bawat tundos kapag sumibol

na ang tanim.

Maglinang nang minsan o dalawang beses at mag-alis ng damo.

Patubigan ang pananim tuwing ika-10 araw kung tag-araw.

Maglagay ng abono sa mga tudling bago magtanim. Kakailanganin ang

250 kilong abono sa bawat ektarya.

Ang mga murang bunga na panggulay ay maaani pagkaraan ng 60-80

araw pagkatanim. Ang mga tuyong bunga ay maaani pagkaraan ng

tatlong (3) buwan.

Ang mga uod, uwang, langaw (bean-fly) at kuto (aphids) sa halaman ang

mga peste na sumisira sa pananim na sitao. Upang mapangalagaan ang

mga pananim, magbomba ng Sevin kung kinakailangan.

Chicken with Pineapple Tidbits (tekstong prosidyural)

ni Hyline langgam

Mga sangkap

1 kilo Chicken fillet 1 small can Pineapple Tidbits 1 clove garlic 1 medium onion salt, pepper and sugar 2 tbsp sugar 1 tbsp. cornstarch 1 slice ng cheddar cheese

Paraan ng pagluluto: 1. I-marinade ang manok sa asin, paminta at syrup ng pineapple tidbits. Itabi ang laman. 2. Sa isang kawali o non-stick pan, i-printo ng kaunti ang mga piraso ng manok. Hayaang pumula ng kaunti. Ilagay sa isang lalagyan 3. Sa isang kaserola, igisa ang bawang at sibuyas sa kaunting mantika 4. Ilagay ang piniritong manok. Ilagay ang pinagbabadan ng manok at kaunting tubig. Takpan. 5. Ilagay ang pineapple tidbits. Hayaang kumulo 6. Timpalahan ng asin at asukal ayon sa inyong panlasa 7. Lagyan ng isang slice na cheddar cheese. 8. Lagyan ng tinunaw na cornstarch para lumapot ang sauce

9. Ihain habang mainit

Paano nga ba magluto ng MARUYA? (prosidyural)

ni Jecille Ma Ariston

UNA, ihanda ang mga gamit na kakailanganin. At pati narin ang
Mga INGRIDIENTS.
PANGALAWA, balatan una ang saging
IKATLO, Ihanda ang kawali at pag itoy uminit na ay
Ilagay ang mantika. At hintaying uminit ng gusto.
PANG-APAT, kapag ang matika ay mainit na ilagay na ang
Saging na binalatan.
PANGLIMA ,Ilagay ang pulang asukar sa saging.
PANG -ANIM, haloin Ito upang kumalat ang asukar sa saging.
PANGPITO, Hintayin na maging pula ang saging .
PANGWALO, kapag sa tingin mong luto na itoy hainin.
PANGSIYAM, itoy tuhugin gamit ang pantuhug.
PANGHULI ,itoy iserve at ready to eat na ang MARUYA.

Mga kabataang hindi pinalaki ng maayos (argumentatibo)

ni Hyline Langgam Pinalaki tayo sa kasinungalingan. Bata pa lang tayo, sinanay na tayo sa mga nilalang na hindi naman natin nakikita. Kapre, tikbalang, manananggal, tiyanak, multo at mangkukulam. Mga lamang-lupa daw ang tawag dito. Nagtataka ako kung bakit hindi isinama ang kamote, sibuyas at luya. Mga lamang-lupa din naman iyon. Kapag nagkakasakit tayo, ipinipilit ng Nanay na masarap ang lasa ng gamot para sa sakit mo. Kahit kalasa iyon ng tinta ng pentel pen o panis na mantika. Para mapainom ka, kailangang pasinungalingang pagkasarap-sarap ng gamot kahit pati sila kapag umiinom nito ay nagkakandangiwi na rin sa simangot. At may batok ka galing kay Tatay kapag nailuwa mo at naisuka. Sayang ang ipinambili ng gamot. Ipapanood sa iyo sa TV ang mas lalong pinakamalalaking kasinungalingan. Sesame Street na hindi mga totoong tao ang gumaganap. Palakang nagsasalita, mag-partner na puppet na parehong lalaki (sino kaya ang bading?), halimaw na mahilig sa biscuit, bampirang hanggang 10 lang ang kayang bilangin (minsan up to 12), ibon na kasing laki ng elephant at elepanteng balbon (saan ka nakakita ng elepanteng pagkahahaba ng balahibo sa katawan?) at isang nilalang na mahilig mag-ipon ng basura at nakatira sa basurahan. May tagalog version ito dito sa Pilipinas, ang Batibot. Ang problema, ang pinakabida sa program na ito, isang tuso at isang tanga. Ililipat naman sa ibang channel na ang tampok ay mga magkakaibigang superheroes. Marami sila sa istorya at lahat ay may angking super powers. Ipinakikita lamang dito ang kanilang kahinaan, na hindi pala kaya ng isang superhero lang ang problema ng mundo. Kailangan din ang tulong ng iba para masagip ang daigdig. Kawawang Superman, walang sinabi. Hindi kayang tumayo sa sariling mga paa. Tapos ka nang manood ng kasinungalingan este palabas pala sa TV. Gusto mong maglaro sa labas kasama ng ibang mga bata sa kapitbahay. Pero narinig mo ang sinabi ni Nanay. May bumbay na nangunguha ng bata sa kalsada. Tarantadong bumbay ito. Akalain mong pati mga batang nananahimik ay gustong kidnapin. Pero ang totoo niyan, hindi ka pwedeng lumabas dahil bagong paligo ka. At magkakalkal ka na naman ng dumi sa kalye kapag nakipaglaro ka. Tinatamad na si Mommy na maglinis sa iyo. Ayaw mong matulog sa tanghali? Lagot ka, andiyan ang “lizard”. Pikit ka na, bababa na yung “lizard”. Kaya, kasama sa paglaki ng bata na kahit ang pinakamaliit na problemang kasing liit ng butiki ay hindi kayang masolusyunan dahil “lagot ka, kayang-kaya ka ng lizard”. Sa hapunan, hindi pwedeng hindi mo uubusin ang pagkain. Mabubulag ka. Kahit magkandasuka ka sa pagsubo, ubusin mo. Hindi dahil sayang ang inihanda sa mesa. Kung hindi bahala ka, mabubulag ka. Isasama pa ba natin dito ang mga kasinungalingan tungkol kay Santa Claus, ang tatlong hari, ang mga pamahiin ni Lolo at Lola, ang pagiging “disente” (daw) ni Rizal, nakakabungang-araw ang pagkain ng sobra ng mangga at ang tungkol sa mga alamat ng pinya at Olongapo? Huwag na. Ayoko nang dagdagan ang mga kasinungalingan dito. Lumalaki ang bata sa kasinungalingan. At sa kaniyang pagtanda, pag-aasawa at pagkakaroon ng sariling mga anak, uulitin niyang muli ang istoryang ito ng mga kasinungalingan.

Siya Na Ba Talaga o Hindi Pa? (tekstong argumentatibo)

ni Jecille Mae Ariston -Sa ating henerasyon ngayun , lalong lalo na ang ating Mga kabataan, sila ay parte o may kaugnayan tungkol sa PAG-IBIG. Minsan sa buhay natin masasabi o matatanong natin Kung siya na ba o Hindi pa. Mga tanong na umiikot sa ating isipan. Dahil sa tinatawag nilang PAG - IBIG, minsan di natin alam na ang ating kaharap O kakilala natin o pwede ring ang iyong BESTFRIEND. Di rin natin masasabi kung Siya na ba o Hi di pa?. Pero kapag tayo ay nagmahal ito talaga ang isa sa mga tanong Natin. Ang tanong na paulit ulit nating tinatanong sa ating sarili. Di natin masasabi kung kailan dadating ang nakatakda nah para sa atin. Minsan din di natin matatawag na sya na ba o di pa. Kung Di mo naman Alam ang mangyayari. "BECAUSE TRUE LOVE WAITS".

Ang Unang Pagkakataon (tekstong Naratibo)

ni Wilfrex A. Talabon

Naranasan mo na bang manligaw? Halos lahat siguro sa atin ay may karanasan na sa panliligaw. Iba’t –ibang istorya na kung minsan ay nagpapabago sa ating buhay. Ngunit isa lamang ang aking masasabi, tunay na nagiging inspirado ka kapag ikaw ay nagmahal. Ganito rin ang aking naranasa nang ako ay unang nanligaw sa isang magandang binibini sa kalagitnaan nga king pag-aaral sa sekundarya. Hayaan mong iparating ko sa inyo ang aking karanasan.

Napakainit ng araw na iyon. Ngunit ni isang pawis ay walang lumalabas sa aking katawan sapagkat iba ang aking pakiramdam. Yu’ng tipong hindi mo maintindihan kung ano talaga ito. Sa aking pagninilay habang pasikretong sumisilip sa kaniyang mala-anghel na mukha, maraming mga tanong ang pumasok sa aking isipan. Sinabi ko sa aking sarili na kahit hindi ako kaguwapuhan, kailangang akin itong maipaalam lalo na’t alam kong maraming umaaligid sa kaniya. Kaya pinatatag ko pa ang aking loob kahit alam ko na maaaring hindi magiging maganda ang aking gagawing desisyon para sa oras na aking pinakahinihintay. Dahil half day kami noong araw na iyon, sumabay ako sa kaniya pauwi na lagi namang nangyayari sapagkat naging kaibigan ko na siya bago pa ako nagdesisyong gawin ang pinakanakakatawa ngunit pinakaseryosong araw sa aking buhay. Pinili ko munang pasayahin ang bawat minuto na aming nakakasalubong dahil malayo pa naman ang aming paglalakbay. Mga karanasang hindi ko dapat sinabi ngunit nasabi ko alang-alang sa aking plano.

Nang naramdaman kong panahon nanga ito para sa aking plano, tinanong ko siya “May nanliligaw ba sa’yo?’ Sa aking pagkakasabi, parang nawasak ang aking pagkatao dahil nahihiya ako lalo na’t isa nga akong torpeng tao. Pagkatapos, doon na nagsimula ang aking kaba, kaba sa mga susunod pang pwedeng mangyari. Nagsisimula nang lumatay at umakyat ang mga dugo sa aking katawan patungo sa aking ulo.

Sa mga sumunod na eksena mas lumabas pa ang aking pagkatao. Napalundag ang puso ko sa tuwa at surpresa nang sinabi niyang “Marami naman, Ngunit may hinihintay ako”….Sino banamanang mag-aakala na sasabihin niya ang ganoong pangugusap sa kaniyang kagandahan. Tuluyan na ngang tinunaw ng kaniyang malambot at maliit na tinig ang aking puso at nilamon ng saya ang buo kong pagkatao. Hindi ko na siya tinanong kung sino pa. Alam ko na kung sino iyon, syempre sino pa ba kundi ako lang at wala nang iba.

Ngunit nagkaroon nga ng maliit na kumplikasyon, hindi ko masabi ang aking naramdaman. Parang kumumpol at lumukot ang aking dila, hindi ako makapagsalita…..Kaya tinawanan niya ako at sa pinakaunang pagkakataon, ako ay nagpatulong sa kaniya nasabihin ang gusto ko’ng iparating. 

Alam kung nakakatawa iyon ngunit ako ay nagpasalamat na napagtagumpayan ko ang aking ninais hindi man sa pinakamagandang paraan gaya nang iba, ngunit tiniyak kung maging masaya siya sa piling ko higit pa sa iba. Naging masaya naman kaming dalawa…..Kaya nasabi ko na lang na “kapag ikaw ay umibig,hahamakin mo anglahat masunod lamang ang iyong ninanais”….

Ang Aking mga Karanasan sa Pasko (Tekstong Naratibo)

ni Hyline Langgam

Noong nakaraang Pasko ay masayang-masaya ako .Isang araw bago ang Pasko ay abalang-abala kaming mag-anak sa pag-aayos aming bahay para sa darating na Pasko.
Nang sagon maganda ang daloy ng aming araw sa pasko at napakasaya ng araw namin dahil komplto kaming magkakapatid.
Hanggang umagahan ay punong punong ng kasiyahan ang aming kapaligiran hindi lng sa kapaligiran pati ang aking pamilya,kaibigan, at lolo 't lola .

Ang Panliligaw ng mga Pilipino noong Unang Panahon (Tekstong Naratibo)

ni Jecille Mae Ariston

Noon ang mga paraang panliligaw ng mga lalaki ay dinadaan sa

panliligaw sa mga magulang ng babae.Yan ang ginagawa nila

Upang makuha ang matamis na "Oo" ng babae.

Upang makuha ang matamis na "Oo" ng babae. Ang pagtulong sa mga Gawaing bahay, gaya ng Pagsibak ng kahoy, at ang pag-igib ng tubig. Pero ngayun iba na Ang paraan ng panliligaw, ang iba dinadaan na lang sa Chat, Facebook at sa text. Ginagawa nila ang lahat upang mapasagut lang kanilang nililigawan.Ibang iba talaga noong unang panahon na may tiyaga sa panliligaw.

Pero ngayun ibang -iba na.

Ang Magagandang Tanawin sa Pilipinas (Tekstong Persuweysib)

ni Jecille Mae Ariston
Ang magandang tanawin ng pilipinas Dito sa pilipinas makikita ang mga ibat -ibang tanawin. Tanawin na kay sarap lasapin, na dito lang makikita sa pilipinas. Ang pilipinas ay may maraming pwedeng puntahan, gaya ng mga Pinupuntahan ng aging mga torista. Dito sa pilipinas maraming
Mga toristang dumadayu dahil sa kakaibang uri o anyo ng mga likas na yamang Lupa at tubig. Pwedeng mag adventure sa ibat Ibang lugar na magaganda At masasarap sa mata kong titingnan. Kung iisipin Marami talagang Magagandang lugar na
mapupuntahan. Dahil ang lugar ng Pilipinas ay Isang lugar o isang bansa na pinaka atraktibo at dinadayo ng ibang bansa.

Kaya ano pa ang inyong ginagawa, halina't pumunta ka na sa Pilipinas.

Sobrang Pagkain, May Epekto sa Atin (Tekstong Persweysib)

ni Aimee Capablanca

Marami na sa ating mga pilipino ngayon ay sobrang matataba na dahil sa kakain nila nang marami, at kadalasan sa kanila ay may sakit na dahil sa kataba.an nila. Hindi nila nakokontrol ang pagkain dahil sa alam lang nila mabubusog sila at di na sila magugutom. Pero alam ba nila kung ano ang epekto nang pagkain nila nang marami? Alam kaya nila kung anu-ano ang mga sakit na makukuha nila?

Kaya para maiwasan na nila ang pagkaroon nang sakit at paglaki nang sobra nang katawan ay dapat mag exercise ka o di kaya ay sumali ka sa mga taong nag sasaway tung maaga o tinatawag na "zumba", uminom ka din nang pampapayat na bitamina, kumain ka rin nang masusustansyang pagkain kagaya nang prutas at gulay, uminom ka rin nang walong basong tubig bawat araw. Sa mga paraan yan maiiwasan mo ang paglaki nang katawan mo at pagkaroon nang sakit. Kaya hangga't maaga pa iwasan mo na pagkain nang marami at pagkain nang matatabang pagkain upang magkaroon nang malusog na pangangatawan.

Kahirapan (Tekstong Naratibo)

ni Aimee Capablanca

Hindi lahat ng tao o mamamayan dito sa Pilipinas ay merong makakain, hindi rin lahat may bahay at may maayos na damit. Hindi natin alam na marami pala sila at hanggang ngayon parami nang parami sila. Paano masusulosyunan nang ating gobyerno ito?

Naghihirap tayong mga pilipino dahil wala tayong sapat na trabaho at isa sa mga dahilan kung bakit wala tayong sapat na trabaho ay dahil hindi tayo nakapagtapos. Kadalasan pa nga sa mga pilipino na mahihirap ay sila pa yung nag aasawa nang maaga, at kahit alam nila na kapos na sila sa pera nagpaparami pa nang mga anak. Hindi nila iniisip kung ano ang kakainin ng mga anak, kung ano ang susuotin ng mga anak nila. Hindi naman natin sila masisisi kung bakit ganyan ang kalagayan nila, pero sa isipin rin nila ang kanilang kalagayan. At kung hindi pa sila nagpapamilya, kailangan muna nilang mag aral nang maigi kahit mahirap sila, para kung nagkaroon na sila nang pamilya hindi na sila mahihirapan sa paghahanap nang pagkain.

Paggawa ng Bukayobukayo (Tekstong Prosidyural)

ni Wilfrex Talabon

 

MGA SANGKAP SA PAGULUTO

2	piraso	kinudkod na niyog
2	dahon	pandan
1	kilo	asukal na pula
2	kutsara	vanilla extract
2	tasa	buko juice
½	tasa	cornstarch
1	tasa	tubig

Paraan ng pagluto

Una, sama-samang pakuluin ang buko juice, asukal at dahon ng pandan hanggang matunaw at maging malapot.

Pangalawa, ilagay ang vanilla extract. Alisin ang dahon ng pandan.

Pangatlo, iluto ang kinudkod na niyog sa may kawali na may konting mantika hanggang maging medyo mamula-mula ito.

Pagkatapos, ilagay ang syrup at palaputin ito sa pamamagitan ng paglalagay ng tinunaw na cornstarch sa tubig.

Panglima, patuloy na haluin upang ang syrup ay kumalat ng mabuti sa kinudkod na niyog, palaputin at lutuin maigi ang bukayo.

Pang-anim, kung luto na, isalin ang bukayo sa mangkok 

at panghuli, Bilugin ng maliit habang mainit pa.

Aborsyon: Dapat ba ito o hindi (argumentatibong teksto)

ni Wilfrex A. Talabon

Ang buhay ay sadyang napakahalaga sa mundo. Buhay na hindi kailanman mabibili at mabibigay sa kahit nino man. Kaya, lahat ay may karapatang maging malaya at mamuhay ng payapa. Ang buhay na inihandog sa atin ay maituturing na regalo ng Diyos na karapat-dapat lamang na ipagpasalamat at ingatan sapagkat ang Diyos lamang ang may karapatang bawiin iito.

Ngunit nakakalungkot at nakakatakot isipin na ang buhay na ipinagkaloob at ipinagkatiwala sa atin ay walang awang inaabuso at nilapastangan ng iilan. Isa sa mga isyung kinabibilangan nito na dapat bigyang pansin ay ang isyu ng aborsyon o pagpapalaglag. Ito ay ang sinasadyang pagtanggal ng embryo o fetus sa loob ng matres, na nagsasanhi ng kamatayan nito. Ginagawa natin ang pagpapalaglag dahil sa sobrang populasyon. Maaaring naging bunga rin ito ng kasalanan gaya ng panggagahasa. Isang napakalaking kwestyon ang gumugulo sa ating utak. Kung ikaw ang nasa ganitong posisyon, dapat ba ito o hindi?

Para sa akin, huwag na nating guluhin at kalikutin pa ang ating isipan sapagkat hindi kailanman nagiging tama ang pagpapalaglag.Una,Hindi sapat na rason angpagdami ng populasyon sa aborsiyon sapagkat napakaraming mga alternatibo at paraan upang atin itong makontrol lalo pa’t tayo ay nasa henerasyon ng makabagong teknolohiya na.

Ang aborsyon ay isang krimen sapakat ito ay pagpatay. Ang sinumang nagtatangkang kitlin ang buhay o kumitil ng buhay ay mapaparusahan.

Hindi ito karapat-dapat sa harap ng Diyos. Kahit pa anong sabihin natin, mapait man ang mga ala-alang naranasan o sinadya kahit alam mong hindi pa ito ang takdang panahon para sa pagbubuntis, ang bata ay likha ng Diyos. Ano pa’t ang ating bansa ay isang bansa ay kilala dahil sa pananampalataya at pananalig sa Diyos. Kung ang ating pinoproblema ay ang ating kinabukasan sa pag-aalaga ng bata, o kaya ay wala pa tayo sa tamang edad upang gawin ang napakabigat na tungkulin, hindi iyon kasalanan ng bata. Kung hindi man, huwag mo’ng gawin kung ano iyong sariling kagustuhan, huwag mo’ng pangunahan ang Diyos sa Kaniyang plano sa iyong buhay at maging sa biyayang ipinagkaloob sa iyo. Ito ay gawain lamang  mga taong nagdududa sa kakayahan ng Diyos at sa kaniyang mga plano sa ating buhay.

Ang tanging maaaring maging rason lamang siguro para dito sa akin ay kung ang pinag-uusapan na ay ang kaligtasan ng buhay niyong mag-ina. Ngunit, kapatid muli, pinaaalahanan kita na huwag mo’ng pangunahan ang Panginoon sa napakagandang plano na kaniyang inihanda para sa iyo. Humingi ka muna ng pahintulot at gabay upang hindi ka mapunta sa maling desisyon. Gawin natin ang tama, pahalagahan at ingatan ang buhay.

Mahalaga Ang Edukasyon (tekstong Persweysib)

ni Hyline Langgam

Ang pagkakaroon ng isang mataas at matibay na edukasyon ay isang saligan upang mabago ang takbo ng isang lipunan tungo sa pagkakaroon ng isang masaganang ekonomiya. Mataas na edukasyon na hindi lamang binubuhay ng mga aklat o mga bagay na natutunan sa ating mga university at paaralan. Bagaman, kasama ito sa mga pangunahing elemento upang magkaroon ng sapat na edukasyon, ang praktikal edukasyon na nakabase sa ating araw-araw na pamumuhay ang siya pa ring dapat na piliting maabot. Matibay ang isang edukasyon kung ito ay pinagsamang katalinuhan bunga ng mga pormal na pag-aaral tungkol sa Mathematics, Science, English at mga bagay na tungkol naman sa buhay at kung paano mabuhay ng maayos. Ang edukasyon ang nagiging daan tungo sa isang matagumpay na hinaharap ng isang bansa. Kung wala nito, at kung ang mga mamamayan ng isang lipunan ay hindi magkakaroon ng isang matibay at matatag na pundasyon ng edukasyon, magiging mahirap para sa kanila na abutin ang pag-unlad. Marapat lamang na maintindihan na ang edukasyon ay siyang magdadala sa kanila sa kanilang mga inaasam na mga mithiin. Ang unang layunin ng edukasyon ay upang magkaroon ng kaalaman sa mga bagay-bagay at impormasyon sa kasalukuyan, sa hinaharap at sa kinabukasan. Ito ang nagsisilbing mekanismo na humuhubog sa isipan, damdamin at pakikisalamuha sa kapwa ng isang tao. Ito rin ang dahilan ng mga mabubuti at magagandang pangyayari sa ating mundo at ginagalawang kapaligiran. Ang edukasyon ay kailangan ng ating mga kabataan sapagkat ito ang kanilang magiging sandata sa buhay sa kanilang kinabukasan. Ang kanilang kabataan ang siyang estado kung saan nila hinahasa ang kanilang mga kaisipan at damdamin sa mga bagay na kailangan nila sa kanilang pagtanda. Ang edukasyon ay mahalaga sapagkat ito ang nagiging daan sa isang tao upang magkaroon ng mga kaalaman tungkol sa kanyang buhay, pagkatao at komunidad na ginagalawan. Ito ang naghuhubog ng mga kaisipan tungo sa isang matagumpay na mundo na kailangan ng bawat isa upang lubusang mapakinabangan ang daigdig at malaman ang mga layunin nito. Ang kabataan ay nararapat lamang na magkaroon ng sapat na edukasyon sa pamamagitan ng kanilang karanasan at pormal na programa na nakukuha sa mga paaralan. Ito ang kanilang magiging armas upang maharap nila ang mga bagay na kaakibat ng kanilang magiging kinabukasan. At dahil sila ang ating pag-asa, nararapat lamang na ibigay natin sa kanila ang lahat ng edukasyon na kailangan nila upang maabot nila ang mga pangarap na nais nilang matupad.

Global Warming: Huwag Mo'ng Palalain (Tekstong Persweysib)

ni Wilfrex A. Talabon

Sa kasalukuyan, napakaraming mga isyu ang kinakaharap ng ating bansa. Ngunit sa mga isyung ito ang pagtutuunan ko ng pansin ay ang pinakamalala sa lahat – ang isyu sa ating kapaligiran. Ginawa ko ang tekstong ito upang malaman at mapagtanto mo ang mga maling gawaing iyong ginagawa sa kapaligiran na nakakasira  sa paraisong iyong pinaglilingkuran at maging sa iyong mga mahal sa buhay.

Madalas na pagsunog ng mga plastics, patuloy na pagtapon ng mga basura kahit saan, hindi pinapalitang pagputol ng mga punong-kahoy sa kagubatan, ilan lamang iyan sa napakaraming simpleng mga bagay na iyong ginagawa sa araw-araw ngunit nakakapekto sa pagkasira ng mundong iyong ginagalawan. Ang pagkasira ng ating kapaligiran ang nagiging dahilan upang magkaroon ng negatibong pagbabago hindi lamang sa ating bansa bagkus pati na rin sa buong daigdig. Ang lumalalang sitwasyong ito ay nagiging dahilan upang magkaroon ng pangyayari na tinatawag na global warming.

Ang global warming ay ang pagtaas ng temperatura ng ating mga karagatan at atmosphere at ang patuloy na paglala nito. Sinasabi ng mga scientists at mga eksperto na ang pinaka-dahilan nito ay ang pagsusunog ng fossil fuels na nagiging sanhi ng pagkasira ng ozone layer ng ating atmosphere. Sa patuloy mong pagsusunog ng plastics sa bawat araw, unti-unti ring nabubutas ang ozone layer na siyang nagsisilbing filter o tagasala ng ultraviolet rays o mapanganib na init mula sa araw. Direktang nakakapasok ang mapanganib na init at nagkakaroon ng masamang epekto na sa kasamaang palad ay siya na ngang nangyayari sa kasalukuyang panahon.

Ngayong alam mo na nangyayari na nga ito, ano ang gagawin mo? Gusto mo bang maapektuhan pati ang iyong pamilya? Hindi lamang sa ating henerasyon maaaring makaapekto ang global warming kundi mas mararamdaman pa ito ng iyong mga anak at kanilang pamilya kung hindi ito maaagapan.

Nararapat lamang na hanggang may panahon pa ay kumilos ka na. Napakahalagang alamin mo kung ano ang iyong mga ginagawa sa pang-araw-araw na nakakasira sa ating kapaligiran. Kailangan lamang na makiisa ka sa iyong kapwa sa pagharap sa problemang ito. Huwag mo sana itong ipagsawalang bahala sapagkat napakalaki ng iyong ambag sa pagtulong, hindi lamang para sa iyong sarili kundi para rin sa iyong pamilya at bayan. Huwag ka na sang dumagdag pa sa mga taong patuloy na pumapatay at sumisira sa kagandahan ng mundong iyong ginagalawan.